Metody uzdatniania wody

Polega na przepuszczaniu wody surowej przez kawałek delikatnej, czystej bawełnianej tkaniny w celu usunięcia niektórych zawieszonych ciał stałych.

Utlenia żelazo (Fe) i mangan (Mn) co umożliwia odfiltrowanie tych związków. Napowietrzanie wody jest również ważne dla powolnej, filtracji na łożach piaskowych, zwłaszcza jeśli w wodzie powierzchniowej nie ma wystarczającej ilości tlenu. Woda może być łatwo napowietrzona przez potrząsanie nią w naczyniu lub przez umożliwienie jej ściekania przez perforowane tace zawierające drobne kamienie.

Sedymentacja w odstojnikach. Magazynowanie wody tylko przez jeden dzień, może wyeliminować niektóre bakterie, a magazynowanie przez 48 godzin larwy ślimaków. Im dłużej woda jest przechowywana, tym bardziej zawieszone ciała stałe i patogeny osiadają na dnie zbiornika. Górną warstwę wody można następnie użyć jako wodę po sedymentacji.

Do koagulacji, czyli destabilizacji cząstek koloidalnych stosuje się koagulanty chemiczne. Flokulacja – to łączenie się zdestabilizowanych cząsteczek w mikroagregaty, przy pomocy środków chemicznych lub technologii fizycznych. Utworzenie większych cząstek (floków), pozwala na usunięcie ich przez sedymentację, osiadanie lub filtrację.

Woda przechodzi powoli ze stałą prędkością w dół przez złoże drobnego piasku. Woda nie może być zbyt mętna, w przeciwnym razie filtr zostanie zatkany. Patogeny są naturalnie usuwane w górnej warstwie, gdzie gromadzi się biofilm. Potencjalnym problemem jest to, że niektórzy użytkownicy nie wykorzystują tej technologii właściwie oraz skutecznie. Woda może pozostać zanieczyszczona – nieodfiltrowana.

Zastosowany piasek jest grubszy niż w przypadku powolnej filtracji piaskowej, a natężenie przepływu jest wyższe. Metoda służy do usuwania zawieszonych ciał stałych i jest skuteczna po zastosowaniu koagulacji / flokulacji. Nie dochodzi do tworzenia i narastania biofilmu. Często w tego typu filtrach przepływ realizowany jest w górę złoża filtracyjnego.

Filtrację na węglu aktywnym można stosować do filtracji, co skutecznie poprawia smak, zapach i kolor wody. Jednak filtr należy regularnie wymieniać, ponieważ bakterie i inne mikroorganizmy mogą się w nim szybko namnażać.

Filtr ceramiczny jest porowatym, nieszkliwionym cylindrem ceramicznym i to na jego powierzchni osadzają się zanieczyszczenia. Filtry ceramiczne o bardzo małych porach mogą usuwać większość patogenów. Metoda filtra ceramicznego może być stosowana tylko z czystą chemicznie wodą.

Promieniowanie ultrafioletowe pochodzące od słońca zniszczy większość patogenów, a zwiększenie temperatury wody zwiększa skuteczność dezynfekcji. Na obszarach tropikalnych większość patogenów można zabić, wystawiając skażoną wodę na słońce na kilka godzin. Woda musi być odfiltrowana, aby zabieg dezynfekcji był skuteczny.

Chlorowanie jest najczęściej stosowaną metodą dezynfekcji wody pitnej. Można stosować inne biocydy. Jako chemiczny środek dezynfekujący może być stosowany Jod. Wybór odpowiedniej ilości biocydu do skutecznej dezynfekcji może być trudny, ponieważ skuteczność dezynfekcji zależy od jakości wody nieuzdatnionej, która może się zmieniać okresowo.

Gotowanie. Doprowadzenie wody do temperatury wrzenia zabije większość patogenów, a wiele z nich ginie już w niższych temperaturach (np. 60 – 70 ° C). Taki sposób jest dość kosztowny i w wielu przypadkach trudny do zastosowania.

Odsalanie / odparowanie. Odsalanie przez destylację wody prowadzi do uzyskania wody bez soli chemicznych. Metoda ta jest kosztowna, mało wydajna, ale prosta w realizacji.

Oddziaływanie na wodę polem elektrycznym stosowane jest w celu eliminacji patogenów – dezynfekcja oraz w celu poprawy flokulacji przed procesem filtrowania.